Rozdział 18.

~ Rachel.. Jest tego trochę do opowiedzenia i właśnie to jest jeden z moich powodów żeby się z tobą spotkać, najbardziej mniej istotny, ale...
.
.
.
Jesteś dla mnie bardzo ważna.. - Luc nagle przerwał...

~ Jestem dla ciebie ważna ? Naprawdę? - zapytałam się bo nie wierzyłam, och.. marzyłam o tej chwili. hm.. czy mnie pocałuje ? och... ach.. ech..
- Luc dlaczego tak właściwie nagle przerwałeś ?







Zapadła cisza, Luc wziął głęboki oddech ..

~ Dlaczego kochana ? Bo...  Musimy wrócić do przeszłości aby zacząć tą historię, ale najpierw cofniemy się kilka miesięcy temu, bo tak będzie łatwiej zacząć pewną historie Romea i Julii.

~ Ehm.. No dobrze Luc, będę cię słuchać uważnie . A więc zaczynaj.

~ Albo wiesz co.. Opowiem ci wszystko po kolei. A zacznę od wtedy kiedy mieliśmy po 12 lat. Gotowa ?


~ Tak.

"Rachel i Luc wieku 12 lat.."

 

 

- pierwszy raz spotkaliśmy się w wieku 12 lat, spotkałem cię w szkole jak czesałaś włosy. 

 hah .. właściwe to na ciebie wpadłem, był to dzień kiedy odbywały się castingi do szkolnego przedstawienia pt. " Romeo i Julia " W. Szekspira. Z pewnością musisz to pamiętać.


Zamieniliśmy ze sobą parę słów, ty mi powiedziałaś że walczysz o rolę Julii a ja Ci powiedziałem że chcę być Romeo. A ty z pewnością będziesz Julią bo byłaś najpiękniejsza z tej sali. A ty co ty na to ? Uśmiechnęłaś się i stwierdziłaś od razu że ja kłamię.  
Zapytałem się Ciebie skąd to ty niby wiesz, a ty od razu powiedziałaś że wiesz wszystko najlepiej i poszłaś bo wyczytali twoje nazwisko. Ale ja nie kłamałem i jak się później przekonałaś, wybiegłaś z sali i wrzuciłaś mi się ramiona i mnie pocałowałaś powiedziałaś wtedy że mnie kochasz, i wtedy zostaliśmy bbf . Ale rok później się to zmieniło. Opowiem ci to później.  Zbliżał się termin premiery byłem bardzo radosny zresztą tak jak ty dużo trenowaliśmy nasz piękny taniec który nam bardzo dobrze wyszedł . 
  Ciekawy jestem czy go pamiętasz ? Odnieśliśmy ogromny sukces nawet wtedy media to nadawali w tv. To był odlot. W tym dniu mieliśmy imprezę kiedy dostaliśmy szanse na wywiad w telewizji oczywiście obije z tego skorzystaliśmy. Ty dostawałaś jeszcze wtedy udziały w różnych sesjach zdjęciowych, nawet na jedną dostaliśmy my.

Śmiałaś się nawet że zostanę sławny dzięki zwykłej roli szkolnego Romea.. Hahahahaha.. To było wtedy jak byliśmy u twojej babci.














I wiesz co ten cały rok szybko zleciał oboje staliśmy się bardziej popularni niż mogliśmy się spodziewać. Tobie nawet ta cała sława trochę odbiła, nie to że teraz cię chcę obrażać, bo nie o  to chodzi, ale.... Wtedy mieliśmy po 14 lat prawie...


Zapytałem się ciebie co tam słychać przyjaciółko, a ty co zrobiłaś rzuciłaś się na mnie krzykiem że .. że co ... a   że jestem lepszy od ciebie i że jestem bezczelny pokazywać ci się na oczy.  Wtedy postanowiłem wyjechać z Paryża i w taki sposób zakończyłaś tą przyjaźń. Jak się wtedy czułem? Tak jak by mi ktoś gwóźdź do trumny bijał.  Wtedy nawet myślałem że  nie opłaca mi się już żyć, ale spotkałem w Laon fajną dziewczynę, byliśmy razem, ale 7 tygodni przed swoimi 16 urodzinami wyjechała do Polski, ponieważ jej matka chciała tam w powrotem zamieszkać i wyjechali, zaś miałem złamane serce. Wiesz co pokażę ci ją. Ona była śliczna. 

  Miała naprawdę fajny charakter, nigdy nie sądziłem że spotkam lepszą dziewczynę niż Ciebie. I gdy wyjechała wtedy wiedziałem że dalej Cię kocham, chodź nigdy tego Ci nie powiedziałem. Dlaczego ? Bo się bałem że Cię stracę. Nawet nie wiedziałem czy mnie pamiętasz. Ale w jeden dzień moje całe życie zmieniłaś .. To było kilka miesięcy temu. W barze karaoke. Akurat tak się składa że byłem w Paryżu u ojca. Mój kuzyn mnie tam zaprosił bo powiedział że ty tam jesteś. Oczywiście szybko wybiegłem z domu żeby się z Tobą spotkać. Z tego co wiem gadałaś z nim krótko ale byłaś bardzo nie przyjemna. 

  Według mojego kuzyna siedziałaś sama i byłaś smutna. Więc postanowił podejść do ciebie. Na początku nie wiedział czy to ty ale potem był już pewny i mnie wtedy zawiadomił.



Podszedł do Ciebie i chwilę pogadał, bo potem wiesz co się stało, zapewnię pamiętasz.



Przyszła po Ciebie koleżanka, widziałem ją już kiedyś wcześniej to była Blanke Ros. Zamieniliśmy ze sobą parę zdań, była zdziwiona że wróciłem do Paryża, ale ja jej powiedziałem że jestem tylko na parę dni u ojca. Potem oboje poszliśmy w inną stronę, a nie powinniśmy iść.





Gdy przyleciałem do Adama już ciebie nie było poszłaś gdzieś z Blanke. Powiedział mi że się bardzo zmieniłaś. I pokazał mi drogę. Co ja zrobiłem pobiegłem tam, ale to był wielki błąd. Nie powinien tam iść. To co zobaczyły moje oczy to....
Tam byłaś ty i jakiś chłopak jak się całowaliście. Wtedy pękło mi serce, wtedy postanowiłem że ciebie znienawidzę i popełnię samobójstwo. Bo po raz 2 złamałaś mi serce. Miałem to zrobić po powrocie od cioci. Nie sądziłem że Ciebie tu spotkam, wiesz co zaś jak cię tu spotkałem, zaś Cię pokochałem, ale teraz boję się Ci zaufać. Chciał bym byłaś tą samą osobą co wtedy gdy mieliśmy po 12 lat.  Ale teraz masz prawie 17 lat.  Każde z Nas się zmieniło, ty i ja. Ale ja nie chcę spotkać tej dziewczyny co była wtedy kiedy zakończyłaś naszą przyjaźń. Ja bym chciał zaś znać tamtą Rachel, którą bardzo dobrze znałem i którą pokochałem. Nie chcę mieć po raz 3 złamanego serca, ale się  mówi do 3 razy sztuka. Gdyby Bóg dał mi jakiś znak że jesteś tą jedyną. Wtedy byśmy byli razem. Ale na razie możemy się przyjaźnić, o ile chcesz.
Wiem każdy z nas może się całować z kim się chce i to nie twoja wina, przecież ja też miałem dziewczynę i się całowałem, a my się nie wiedzieliśmy od ponad 3 lat i każdy może iść swoją drogą. Nie wiem dlaczego  Ci o tym mówię. Przecież my nigdy nie byliśmy razem. Tylko najlepszymi przyjaciółmi w wieku dziecięcym. Szczerze wtedy gdy Cię zobaczyłem z tamtym kolesiem to mnie bardzo to zabolało że przez moją głupotę straciłem Cię na zawsze. Gdyby wtedy Ci w wieku 14 lat powiedział co do Ciebie czuję, może by było inaczej. Ty mi raz złamałaś serce drugim razem, to ja złamałem sobie sam, przez swoją głupotę. 
Rachel .... - Luc skończył mówić a mnie zamurowało...